Brainspotting stap voor stap

Ons lichaam weet het omdat het in de hersenen is; en de hersenen weten waar het in het lichaam zit

Bij alles wat er met ons gebeurt vertoont het lichaam een reactie: we houden even onze adem in, maken een kleine beweging achterwaarts, knijpen even in onze hand, we voelen buikpijn, onze ogen kijken weg, we krijgen kippenvel, gaan blozen, tranen springen in onze ogen, enz. En als wat ons gebeurt heftiger is regelt ons lichaam dat we ons klaarmaken om te vechten of vluchten en als dat niet lukt dan gaan we verstarren, bevriezen.

Dit soort onbewuste lichamelijke reacties (we kunnen ze niet bewust aansturen) komen vanuit de middenhersenen, vanuit het limbische systeem. Dit limbische systeem onthoudt ook wat er gebeurde en de daarbij gevoelde emoties.

Vervolgens kan een gebeurtenis in het hier-en-nu deze herinnering wakker maken en dan reageert je lichaam net zoals toen of je voelt emoties die heftiger zijn dan waar het hier-en-nu aanleiding toe geeft.

Het limbische systeem staat ook in contact met onze grote hersenen (de harde schors aan de buitenkant). In dit deel vinden we functies die te maken hebben met onze ratio, overtuigingen, enz. Op momenten waar er veel met ons lichaam en dus ons limbische systeem gebeurt, dan werkt de communicatie tussen het limbische systeem en de grote hersenen, niet zo goed. Dus daar worden vaak dit soort herinneringen niet opgeslagen.

In ons brein zitten miljoenen neuronen. Je ziet ze hiernaast op het plaatje. Voor de uitleg van brainspotting vergelijk ik ze met kabels met een stekker en stopcontact. Als je ze op de juiste manier verbindt dan loopt de stroom verder. Als de koperdraadjes binnenin niet goed lopen dan ontstaat er kortsluiting of een kabel brandt door.
Stel je voor je hebt een bos kabels en je houdt daar een aansteker enige tijd onder. Dan krijg je een knoop van versmolten omhullingen waardoor je niet meer weet welke uiteinden bij elkaar horen en hoe de stroom doorgegeven gaat worden. De verbindingen en reacties zijn niet meer in te schatten. Dat is simpel gezegd wat er in het brein ontstaat door grote en kleine trauma’s.
Op MRI’s is zichtbaar gemaakt hoe in zo’n knoop signalen blijven hangen of alle kanten op gaan. En dat de hersenactiviteit daar erg groot wordt als er een herinnering wordt wakkergemaakt.

Klachten die hier een gevolg van zijn zijn zeer divers: van darmklachten, rugklachten, pijntje hier pijntje daar, hartritmestoornissen, benauwdheid, tot chronische vermoeidheid, en van stress, (faal) angst, verslavingen tot ADHD en depressies.

De werkwijze van Brainspotting

Men heeft ontdekt dat oogposities de toegang zijn tot bepaalde plekken van het limbische systeem. (Bij EMDR werken ze ook met dit gegeven)  Dus als je in een bepaalde richting kijkt wordt er contact gemaakt met een bepaalde plek in je brein. Door de ogen een tijd op die positie te houden gaat er op die plek gewerkt worden wat in mijn metafoor betekent: de kabels worden weer losgehaald van elkaar en de juiste verbinding (stekker-stopcontact) tot stand gebracht.

Hoe kun je dit weten?
Bij de start van de sessie vraag ik je waar je aan wilt werken. Wat is jouw issue?
En dan vraag ik je waar je in je lichaam kunt voelen dat dit werkelijk een issue is wat voor jou van belang is. Die plek gaan we gedurende de sessie in de gaten houden. Want als daar iets verandert dan verandert er ook iets in je brein. Want brein en lichaam zijn met elkaar verbonden.

De praktijk

We gaan dus op zoek naar de oogpositie die overeenkomt met die plek in je lichaam waar je kunt voelen dat je werkelijk een issue hebt. Er zijn meerdere manieren om deze oogpositie te vinden. Ik beschrijf er een:
Ik zit tegenover je met een pointer (zie plaatje). Die beweeg ik eerst van links naar rechts, en daarna naar boven en naar beneden. Vervolgens dichter naar jou toe of verder van jou weg. Zo zoeken we samen naar de plek waar het voor jou het sterkst voelt. Zo vinden we precies de plek waar je oogpositie verbonden is met het issue. Op dit moment vraag ik je welk cijfer je geeft aan het gevoel op die vastgestelde plek in/op je lichaam.
En daarna blijf je deze oogpositie een tijd vasthouden door naar de rode punt te blijven kijken.

Wat merk je?

Als je brein aan het werk gaat en de kabels in beweging komen en anders gaan lopen, dan betekent dat dat er diverse reacties kunnen ontstaan:
Lichamelijk: zweten, trillingen, spiertrekkingen, hoesten, enz.
Emotioneel: tranen, lachen, verdriet, boosheid, opstandigheid, enz.
Er kunnen eerdere gebeurtenissen aan je voorbij trekken of herinneringen beschikbaar komen die je eerst niet had, die je ‘vergeten’ was.

Brainspotting is er op gericht om op zorgvuldige wijze, zonder herbeleving van het trauma, het lichaam te helpen de bevroren spanning stukje bij beetje los te laten.

En altijd maar blijf je naar de rode punt kijken. Ik ben bij je, met volle aandacht dicht in de buurt.

Met enige regelmaat zal ik je vragen hoe het cijfer voor het gevoel op de vastgestelde plek nu is.
Aan de verandering van het cijfer kunnen we aflezen dat er gewerkt wordt.

Afhankelijk van de gemaakte afspraak werk je door totdat het cijfer 0 is, of je werkt een vooraf afgesproken tijd.

Na afloop merken mensen vaak dat ze hard gewerkt hebben. Immers: als het brein hard werkt word ter in het lichaam minstens zo hard gewerkt. (Lichaam en brein zijn verbonden).
Het kan dus zijn dat je moe bent, extra voeding en water nodig hebt. Het kan zijn dat je anders slaapt (in je slaap worden de inrukken van de dag geordend en met al deze indrukken is er veel te ordenen), en dat je veel of heftig droomt (de herstelde verbindingen moeten nog op gang komen).

Resultaat

Het resultaat is niet per sessie te voorspellen. De oogpositie zet je brein aan het werk. Het effect per sessie hangt af van de grootte van de knoop en of de verstoring rond het issue ergens aan de buitenkant van de knoop zit of verder midden in. Wat we zeker weten: het brein werkt altijd de goede kant op, naar weer kloppende verbindingen die soepel lopen.